Zoals al eerder vermeld kreeg het scooterritje in Goa een apart blogbericht, het was veel te speciaal om het gewoon eventjes te vermelden. We hebben een scooter gehuurd om naar de zaterdagavondmarkt te gaan een 6tal km verderop. Voordat we er effectief mee konden rijden moesten we het eerst even uittesten. Het was helemaal anders dan in België. Als eerste was het een scootie zonder versnellingen. Vervolgens waar in België de noodstop staat, staat in India de aan en uit knop van de verlichting. Ook is er nog een aparte knop om je lichten sterker of zwakker te zetten. Astrid ws verward door de lichten, maar toch wilde ze een testritje maken. Na eventjes sukkelen ging het al vlotter totdat mensen bleven roepen naar haar: ‘you’re on the wrong side of the road!’. Hierdoor besefte ze pas dat je daar aan de linkerkant moest rijden. Ze stopte en keerde langs de juiste kant van de weg terug. Alleen nog steeds zonder lichten want ze wist niet hoe het werkte. Hierdoor was ze op van de zenuwen wanneer we nog 6km naar de markt moesten rijden. Ze wilde er zo snel mogelijk vanaf zijn.
Terug aangekomen in de guesthouse
hebben we hulp gevraagd aan twee fransmannen die toevallig ook in onze
guesthouse verbleven. Ze hebben het ons vriendelijk uitgelegd, waarna we konden
vertrekken naar de markt. Voordat we effectief vertrokken naar de markt hadden
we afgesproken met het koppeltje dat ons meevroeg. Op weg naar daar zijn we te
voet gegaan met de scooter aan de hand. Want we hadden benzine nodig. Na een
aantal keer vragen om een tankstation kwamen we tot conclusie dat er geen
tankstations waren. Het waren winkeltjes die benzine verkochten. Bij een
vriendelijk mevrouw hebben we onze brommer halfvol getankt. Het laatste stukje
naar het koppeltje heeft Astrid geprobeerd om met Eline en Laurence achterop te
rijden. Het was moeilijk, maar het was gelukt.
Aangekomen in het hotel van het
koppeltje wilde Astrid zo snel mogelijk vertrekken. Ze was op van de zenuwen en
totdat we niet vertrokken, ging het niet verbeteren. Toen we uiteindelijk klaar
waren om te vertrekken merkten we op dat we 3 scooters hadden voor 6. Laurence
kroop achterop bij Shirley en Astrid reed met Eline achterop verder. Eenmaal
vertrokken was alles goed gegaan. De zenuwen waren weg! Astrid stak Laurence en
Shirley voorbij omdat ze te traag reden, dus het ging zeer goed. Bij de
aankomst op de markt was Astrid opgelucht. Ze was blij dat het voorbij was en
trots op haarzelf dat het gelukt is!
Op de markt merkten we dat de
anderen veel sneller overal doorliepen dan ons. Dus we hadden afgesproken dat
wanneer ze wilden vertrekken ons maar moesten bellen. Een kleine 2uurtjes later
werden we al opgebeld door hun. Ze gingen naar huis. In een impulsieve
beslissing hebben we gezegd dat we nog gingen blijven. Alleen betekende dit dat
we met drie op één scooter terug moesten. Toen wij uiteindelijk aanstalten maakten
om terug te keren, merkten we dat er geen verkeer meer was. Het was een rustig
terugritje. Het verliep vlot en we zijn na even de weg kwijt te geraken veilig
aangekomen. Dit laatste was nog grappig. We kwamen op een kruispunt en we
wisten niet meer welke afslag. We probeerden de meest linkse weg, maar we
keerden al snel terug toen we niets herkenden. Daarna probeerden we de meest
rechtse weg, maar hier kwamen we nog sneller tot de conclusie dat we fout
waren. De weg veranderde al snel in een
donker kronkelpad. De laatste optie was de juiste. Toen we aan het discussiëren
waren waar we verder moesten afslaan, reden we onze guesthouse voorbij. We
waren er veel sneller dan we dachten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten